Rebellie

In zijn tienerjaren verscherpte Amirs kritische blik op zijn omgeving, tot het punt waarop hij zijn overtuigingen niet meer voor zich wilde houden. De muziek van Pink Floyd heeft een grote invloed gehad op deze periode van zijn leven: tijdens zijn vroege tienerjaren luisterde hij vaak naar dit album, The Dark Side of the Moon. Het leerde hem dat je mening uitspreken een recht is waar je op moet kunnen terugvallen, zelfs wanneer die mening onderdrukt wordt en het uiten van je opvattingen leidt tot negatieve consequenties.

Op de middelbare school was Amir een goede leerling die zich niet vaak misdroeg, maar tijdens zijn Koranlessen was hij recalcitrant. Hij leidde zichzelf graag af door de songteksten van Pink Floyd in zijn schrift over te schrijven, meestal die van Time, Amirs favoriete nummer, terwijl de muziek zich eindeloos in zijn hoofd afspeelde. Het duurde niet lang voordat de leraar erachter kwam; zijn gekrabbel werd niet licht opgevat. Als straf werd Amir in het gezicht geslagen. De rebelse ideeën die in Pink Floyd’s teksten naar voren komen kwamen voor Amirs ogen tot leven. Hun muziek begon symbool te staan voor Amirs wil om zichzelf te uiten.

In diezelfde tijd kwam Amir in contact met het werk van Forugh Farrokhzad, een Iraanse dichteres die een sterk vrouwelijk perspectief in haar gedichten verwerkt, waarvoor zij haar hele leven bekritiseerd werd. “Farrokhzad uitte ideeën die nog nooit eerder waren uitgedrukt in Perzische literatuur. Zij leerde mij moed te hebben om mezelf uit te drukken,” vertelt Amir. Vooral de gedichten Dienstbaarheid en Godheid zijn bijzonder voor hem. “Ik denk dat ik vijftien was toen ik deze gedichten las. De teksten waren als stempels op mijn leven: ik ben een atheïst.”