Verbinding vinden

Dit is Ans.

Van jongs af aan gaat ze al naar de kerk, eerst in Amstelveen waar zij is geboren, nu in Leiden. De kerk is altijd al een belangrijke plaats van ontmoeting geweest. Deze gedachte ontstond bij Ans toen ze ongeveer 8 jaar oud was. Na de ochtenddienst werd het kerkgebouw in Amstelveen verhuurd aan een Koreaanse gemeenschap. De rest van de middag werd er gekletst, gezongen, geknutseld en bovenal samen gegeten.

De twee gezelschappen konden elkaar in taal niet verstaan, maar in een gemeenschapsgevoel natuurlijk wel. Bij wijze van welkomstgroet tijdens een kerstviering heeft Ans een heel A4'tje aan Koreaanse tekst uit haar hoofd geleerd en voorgedragen. Vanaf dat moment waren de Aziatische taal en een prachtige herinnering voor altijd met elkaar verbonden. Toen de studiekeuze voor de deur stond, liet ze haar oog op Chinese Taal en Cultuur vallen en verhuisde ze naar Leiden .

In Leiden vindt ze opnieuw verbinding, nu in de Hooglandse Kerk vlakbij de Burcht, een van haar favoriete plekken in Leiden. “Het is een plek, waarvan ik voel dat het een rustpunt in de week is. Je bent even weg uit je werk, uit je huis, uit je huishouden. Je komt in een gebouw waar je de geschiedenis in je nek voelt op een positieve manier. Als ik erover nadenk, vind ik het heel indrukwekkend dat daar al eeuwenlang mensen bij elkaar komen, die hetzelfde zoeken als wij nu ook.”

“De kerk is voor mij een plaats waar je heel veel verschillende mensen tegenkomt, jong, oud, uit alle maatschappelijke lagen, verschillende interesses. In een kerk – en dat vind ik ook belangrijk voor onze jongens – blijf je allemaal verschillende mensen treffen. Je leert met iedereen opschieten. Dat vind ik echt een van de belangrijkste dingen: dat je goed bent voor een ander, dat je oog hebt voor een ander. Ik vind het ook niet toevallig dat wij al onze Iraanse vrienden daar, op die eeuwenoude plek, hebben gevonden.”