Een slokje thee, een vloed van muziek
Related Images
Niets brengt het gevoel van Iran beter terug dan het drinken van een kopje thee. Niet zomaar met een theezakje, maar met thee die Haide klaarmaakt in een speciale theepot over de hitte van een Samovar. Met een kop thee in haar handen heeft Haide het gevoel dat ze een stukje van haar thuisland vasthoudt. Haide doet haar best haar huis haar herinneringen aan het leven in Iran te weerspiegelen. Haide en Fardin hebben maanden gezocht naar een Samovar en een oude radio die lijkt op de radio die ze vroeger hadden. Geen Koerdische keuken is compleet zonder een Samovar, een metalen urn die gebruikt wordt om water te kopen en thee te zetten. Er zijn veel dingen die Haide en Fardin een gevoel van thuis geven, maar deze objecten zijn hun bovenal dierbaar. Het was lang geleden dat ze Koerdische muziek had gehoord onder het genot van een kop thee naast de Samovar: een herinnering aan vroeger.
De aanklachten tegen Haide in Iran zijn nu komen te vervallen en het staat haar dus vrij haar dochter te bezoeken. Toch is de angst nog steeds aanwezig. Niks kan de overblijfselen van de ellende die ze heeft gevoeld in Iran uitwissen. Als ze terug zou gaan, is er geen garantie dat die ellende haar niet nog een keer zou overkomen. Ze heeft hier vrienden van wie ze houdt en die haar hebben geholpen haar leven hier op te starten dat ze zo blij beschrijft. Haide houdt ervan in Leiden te wonen. Het centrum, de Hooglandse Kerk, en het Vlietland park zijn haar favoriete plekken. Nederland is een voor Haide een prachtplaatje, vooral de landschappen, de regen en alle mooie steden. Haide heeft Leiden tot haar nieuwe thuis gemaakt, en vandaag de dag kan ze zich niet voorstellen ergens anders te wonen.
‘Ik heb zeker momenten meegemaakt waarop mensen me het gevoel gaven dat ik hier niet welkom ben,’ zegt Haide terwijl we samen met Ans koffie drinken, ‘maar dat laat ik niet in de weg zitten, want ik geloof dat de hele wereld van ons allemaal is, iedereen! Ik heb het recht om gelukkig te zijn met mijn familie en vrienden in Leiden.’